karta informacyjna przedsięwzięcia

Karta informacyjna przedsięwzięcia w orzecznictwie

✅Karta informacyjna przedsięwzięcia (kip) w orzecznictwie sądów

✅Karta informacyjna przedsięwzięcia (KIP) to pierwszy dokument składany wraz z wnioskiem o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. KIP jest dokumentem opisującym podstawowe parametry przedsięwzięcia, które w procedurze tzw. screeningu pozwalają na ustalenie przez organ prowadzący postępowania czy konieczne jest przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko, które realizowane jest m.in. poprzez sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko.

Zakres karty informacyjnej przedsięwzięcia

Szczegółowy zakres KIP został szczegółowo wskazany w art. 62a ustawy z dnia 3 października 2008 r.o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U.2021.247 t.j. z dnia 2021.02.05) [ustawa ooś].

Zgodnie z ww. artykułem ustawy ooś karta informacyjna przedsięwzięcia powinna zawierać podstawowe informacje o planowanym przedsięwzięciu, umożliwiające analizę kryteriów, o których mowa w art. 63 ust. 1, lub określenie zakresu raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko zgodnie z art. 69, w szczególności dane o:

1) rodzaju, cechach, skali i usytuowaniu przedsięwzięcia,

2) powierzchni zajmowanej nieruchomości, a także obiektu budowlanego oraz dotychczasowym sposobie ich wykorzystywania i pokryciu nieruchomości szatą roślinną,

3) rodzaju technologii,

4) ewentualnych wariantach przedsięwzięcia, przy czym w przypadku drogi w transeuropejskiej sieci drogowej każdy z analizowanych wariantów drogi musi być dopuszczalny pod względem bezpieczeństwa ruchu drogowego,

5) przewidywanej ilości wykorzystywanej wody, surowców, materiałów, paliw oraz energii,

6) rozwiązaniach chroniących środowisko,

7) rodzajach i przewidywanej ilości wprowadzanych do środowiska substancji lub energii przy zastosowaniu rozwiązań chroniących środowisko,

8) możliwym transgranicznym oddziaływaniu na środowisko,

9) obszarach podlegających ochronie na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody oraz korytarzach ekologicznych, znajdujących się w zasięgu znaczącego oddziaływania przedsięwzięcia,

10) wpływie planowanej drogi na bezpieczeństwo ruchu drogowego w przypadku drogi w transeuropejskiej sieci drogowej,

11) przedsięwzięciach realizowanych i zrealizowanych, znajdujących się na terenie, na którym planuje się realizację przedsięwzięcia, oraz w obszarze oddziaływania przedsięwzięcia lub których oddziaływania mieszczą się w obszarze oddziaływania planowanego przedsięwzięcia – w zakresie, w jakim ich oddziaływania mogą prowadzić do skumulowania oddziaływań z planowanym przedsięwzięciem,

Karta informacyjna przedsięwzięcia winna zawierać także informacje o:

1) ryzyku wystąpienia poważnej awarii lub katastrofy naturalnej i budowlanej,

2) przewidywanych ilościach i rodzajach wytwarzanych odpadów oraz ich wpływie na środowisko,

3) pracach rozbiórkowych dotyczących przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko

– z uwzględnieniem dostępnych wyników innych ocen wpływu na środowisko, przeprowadzonych na podstawie odrębnych przepisów.

Kartę informacyjną przedsięwzięcia podpisuje autor, a w przypadku gdy jej wykonawcą jest zespół autorów – kierujący tym zespołem, wraz z podaniem imienia i nazwiska oraz daty sporządzenia karty informacyjnej przedsięwzięcia.


KIP w orzecznictwie sądowo-administracyjnym

II OSK 875/20, Karta informacyjna przedsięwzięcia – podważenie mocy dowodowej – Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego

Jeżeli strony postępowania – niezależnie od weryfikacji i ocen organów orzekających w sprawie – zmierzają do podważenia wiarygodności lub mocy dowodowej karty informacyjnej w zakresie podstawowych informacji o planowanym przedsięwzięciu, to ich obowiązkiem jest zaoferowanie odpowiednich dowodów, które zmierzają do podważenia konkretnych i istotnych elementów treściowych karty informacyjnej, o których mowa w art. 62a ust. 1 z 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.

I SA/Kr 1632/18, Szczegółowość karty informacyjnej – Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie

Karta informacyjna przedsięwzięcia – jeśli na jej podstawie można stwierdzić, że planowane przedsięwzięcie nie będzie w sposób istotny oddziaływać na środowisko, to w sposób oczywisty nie jest konieczne powielanie tych informacji w raporcie oddziaływania na środowisko. Istotne, bowiem jest to, że organ prowadzący postępowanie w sposób niebudzący wątpliwości ustalił, że stan środowiska po realizacji inwestycji nie ulegnie pogorszeniu, a nie to, w trakcie jakiej procedury ustalenia te zostały poczynione.

II SA/Gl 627/18, Związanie parametrami zamierzenia wynikającymi z karty informacyjnej przedsięwzięcia – Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach

Wynikające z karty informacyjnej przedsięwzięcia parametry zamierzenia są wiążące zarówno dla organu administracji, jak i dla inwestora. W tym pierwszym przypadku oznacza to, że dokonując analizy zamierzenia organ administracji nie może przyjmować innych parametrów przedsięwzięcia. W drugim przypadku związania, inwestor realizując przedsięwzięcie będzie mógł je wykonać jedynie wedle parametrów wynikających z wniosku, a w konsekwencji z treści decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

SKO 4136/3/20, Obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dla zabudowy systemami fotowoltaicznymi. Charakter karty informacyjnej przedsięwzięcia. Wyrażenie przez organy współdziałające sprzecznych opinii w przedmiocie oceny oddziaływania na środowisko. – Postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu (OwSS 2020/2/15-25  –  postanowienie  z dnia  10 lutego 2020  r.)

  1. Kwalifikacja przedsięwzięcia do oceny oddziaływania na środowisko winna mieć charakter zobiektywizowany i wynikać nie tylko z twierdzeń strony. Karta informacyjna przedsięwzięcia, podobnie jak i raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, jest bowiem dokumentem prywatnym, będącym dowodem w sprawie administracyjnej, przedkładanym przez inwestora. Podlega więc takiej samej ocenie jak inne dowody, zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów, wynikającą z art. 80 k.p.a. TEZA  | 
  2. Jeśli w toku postępowania w sprawie kwalifikacji przedsięwzięcia do oceny oddziaływania na środowisko okaże się, że podstawowe informacje zawarte w karcie informacyjnej przedsięwzięcia nie pozwalają na jednoznaczne określenie jego oddziaływania na środowisko i organ właściwy wyraża wolę otrzymania danych szczegółowych, które zawarte mogą zostać tylko w raporcie o oddziaływaniu na środowisko, ma prawo stwierdzić potrzebę przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko i nałożyć obowiązek sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko. W żadnym bowiem wypadku nie można doprowadzać do sytuacji, w której karta informacyjna przedsięwzięcia staje się na żądanie organu quasi-raportem o oddziaływaniu na środowisko.
  3. Nie można przyjąć założenia, że zabudowa systemami fotowoltaicznymi (wraz z towarzyszącą jej infrastrukturą) co do zasady nie oddziałuje na środowisko, lecz wręcz jest mu przyjazna. Jeśliby tak było, tego typu instalacje nie zostałyby wymienione w rozporządzeniu kwalifikacyjnym.
  4. Kryterium kwalifikującym do przedsięwzięć mogących potencjalnie oddziaływać na środowisko jest w przypadku farm fotowoltaicznych powierzchnia zabudowy, tak jak w przypadku innej zabudowy przemysłowej. Zatem im ta powierzchnia jest większa, tym wnikliwiej należy analizować kryteria wskazane w art. 63 ust. 1 ustawy z 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku, wśród których na pierwszym miejscu wymieniono skalę przedsięwzięcia i wielkość zajmowanego terenu.
  5. Organ właściwy do wydania decyzji środowiskowej zobowiązany jest uwzględnić łącznie wszystkie kryteria wskazane w art. 63 ust. 1 ustawy z 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku, które realnie w rozpatrywanej przezeń sprawie mogą wystąpić.
  6. Orzekając o kwalifikacji przedsięwzięcia do oceny oddziaływania, organ właściwy może z nich wybrać – jako najważniejsze – tylko niektóre, np. skalę inwestycji oraz odległość terenów zamieszkanych. Orzekając na podstawie art. 63 ust. 1 ustawy z 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku, organ właściwy do wydania decyzji środowiskowej działa bowiem w ramach uznania administracyjnego. Może bowiem wybrać jedną ze wskazanych przez ustawodawcę dróg: orzec o obowiązku oceny oddziaływania na środowisko lub stwierdzić brak takiej potrzeby.
  7. Nie ma przy tym absolutnie mowy o jakimkolwiek bezwzględnym związaniu organu właściwego twierdzeniami zawartymi w karcie informacyjnej przedsięwzięcia.
  8. Opinia jest najsłabszą formą współdziałania pomiędzy organami administracji publicznej i nie ma charakteru wiążącego dla organu wydającego postanowienie w przedmiocie obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko. W sytuacji wyrażenia sprzecznych opinii przez organy współdziałające organ właściwy do wydania decyzji środowiskowej może przychylić się do stanowiska jednego z tych organów.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 grudnia 2020 r. II SA/Gd 758/20

  1. Przedłożona przez inwestora karta informacyjna przedsięwzięcia stanowi podlegający swobodnej ocenie dokument prywatny. Jednakże jej szczegółowa i specjalistyczna treść oraz fakt, że stanowi ona punkt wyjścia do ustaleń faktycznych organów w zakresie cech i parametrów planowanego przedsięwzięcia, nadają jej szczególne znaczenie jako źródłu ustaleń faktycznych.
  2. Dokumentowi temu przysługuje szczególna wartość dowodowa, która wynika z kompleksowego charakteru analizy planowanego do realizacji przedsięwzięcia.
  3. Podważenie jego ustaleń mogłoby nastąpić jedynie, co do zasady, poprzez przedstawienie nowej analizy uwarunkowań środowiskowych (sporządzonej przez specjalistów dysponujących równie fachową wiedzą jak autorzy karty informacyjnej przedsięwzięcia), z której wynikałyby wnioski pozostające w sprzeczności do tych zawartych w karcie informacyjnej przedsięwzięcia.
  4. Weryfikacja wiarygodności i mocy dowodowej powyższego dokumentu wymaga zatem przeprowadzenia co najmniej porównywalnych pod względem fachowości i specjalistycznej analizy dowodów (np. dowodu z ekspertyzy specjalistycznej, która w sposób udokumentowany wykazywałaby m.in. wady lub błędne założenia lub ustalenia karty informacyjnej przedsięwzięcia).
  5. Jeżeli strony postępowania – niezależnie od weryfikacji i ocen organów orzekających w sprawie – zmierzają do podważenia wiarygodności lub mocy dowodowej karty informacyjnej w zakresie podstawowych informacji o planowanym przedsięwzięciu, to ich obowiązkiem jest zaoferowanie odpowiednich dowodów, które zmierzają do podważenia konkretnych i istotnych elementów treściowych karty informacyjnej, o których mowa w art. 62a ust. 1 u.i.o.ś.
  6. Nie można zatem uznać za skuteczne zarzutów strony skarżącej wobec ustaleń organów co do oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, dokonanych na podstawie karty informacyjnej przedsięwzięcia, w sytuacji gdy strona ta nie zaoferowała żadnych konkretnych dowodów wskazujących na wadliwość tychże ustaleń i treści karty informacyjnej przedsięwzięcia (zob. wyrok NSA z dnia 14 lutego 2013 r., sygn. akt II OSK 1944/11, https://orzeczenia.nsa.gov.pl).
  7. Strona skarżąca nie przedstawiła żadnej opinii (ekspertyzy) specjalistycznej, która podważałaby ustalenia organów obu instancji dokonane m.in. na podstawie Karty Informacyjnej Przedsięwzięcia. W tym zakresie nie są wystarczające twierdzenia samej skarżącej związane z wątpliwościami co do informacji zawartych w karcie albo z koniecznością dodatkowej weryfikacji tych informacji.

Opracowano na podstawie: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych